„Paradise Papers” – dlaczego brytyjska królowa inwestuje na Kajmanach?

Ostatnia aktualizacja 28 maja, 2022 o 05:41 pm.

Niemiecki dziennik Süddeutsche Zeitung ujawnia kolejną po „Panama Papers” listę bogatych i wpływowych ludzi z całego świata, którzy transferują pieniądze do rajów podatkowych.  Według “Paradise Papers” wśród znanych polityków i celebrytów korzystających z inwestycji w spółki offshore są także najwięksi światowi przywódcy, w tym brytyjska królowa Elżbieta II.

Księstwo Lancaster, które zajmuje się finansami i inwestycjami królowej, posiada fundusze na Kajmanach i na Bermudach. Niemiecka gazeta podaje, że 10 milionów dolarów prywatnych pieniędzy Królowej zostało tam zainwestowanych w spółki offshore.

“Działania optymalizacyjne i inwestycje w spółki offshore są w pełni legalne i opłacalne. Elżbieta II na poddanych sobie terytoriach ma co najmniej kilka tzw.rajów podatkowych, czyli miejsc przyjaznych inwestycjom. Na pytanie “dlaczego królowa inwestuje w spółki offshore” – odpowiedź brzmi: bo może i nawet powinna, jeśli chce pomnażać majątek. Inną sprawę jest ewentualne pytanie czy królowa powinna inwestować akurat na Kajmanach – ja doradzałbym inne kierunki” – mówi Agnieszka Moryc, dyrektor zarządzająca Admiral Tax.

Zobacz także: Jak legalnie przenieść firmę do raju podatkowego

Pieniądze trafiły do firmy ​​Bright House, w której udziały posiada królowa brytyjska, za pośrednictwem firmy Dover Street VI Cayman Fund LP, w której w roku 2005 Księstwo Lancaster zainwestowało 7,5 miliona dolarów (5,73 miliona funtów). Kolejne 5 milionów funtów zostało zainwestowane w 2004 roku w jubileuszowy festiwal Bermudy Absolute Return Fund Ltd.

„Prowadzimy szereg inwestycji, a kilka z nich to fundusze zagraniczne. Wszystkie nasze inwestycje są w pełni skontrolowane i legalne. Królowa dobrowolnie płaci podatek od wszelkich dochodów, które otrzymuje z Księstwa” – mówi rzecznik prasowy Księstwa Lancaster.

Fundusze zagraniczne to coraz popularniejsze sposoby inwestowania środków pieniężnych. Międzynarodowe konsorcjum dziennikarzy śledczych, które prowadziło śledztwo nie wspomina, żeby ktokolwiek wymieniony w „Paradise Papers” popełnił przestępstwo, koncentrując się raczej na pytanie o etyczną zasadność.